Një shpatë Vikingësh e zbuluar nga një gjuetar në Norvegji i ka lënë të habitur studiuesit, duke ngritur shumë pikëpyetje se si shpata përfundoi në një mal kaq të largët.
Einar Ambakk ishte në malet Lesja në jug të Norvegjisë, kur ai vuri re thikën e shpatës që dilte mes gurëve. Kur e nxori atë, ai e kuptoi se ishte një shpatë.
Zbulimi i rrallë u bë në gusht dhe Programi i Arkeologjisë Glacier në Këshillin e Qarkut Oppland u njoftua kohët e fundit për këtë. Ambakk solli kërkuesit javën e kaluar në vendin ku ai bëri zbulimin.
Gjuetarët ishin në gjendje të gjenin vendin e saktë që gjetën shpatën duke përdorur të dhënat EXIF nga fotografitë që morën atje.
“Kjo ishte shumë e rëndësishme, pasi përvoja tregon se ndryshe mund të ishte e vështirë të zhvendoset vendi i saktë i gjetjes në një terren me pak pikë referimi”, shkroi hulumtuesi Lars Pilø. “Duke përdorur një GPS, vendi i zbulimit u ri-zbulua shpejt”, shtoi ai.
Ata përdorën një detektor metalik për të kërkuar artefakte të tjera në zonën përreth, por nuk kishin fat. “Shpata është kështu një zbulim i izoluar”, tha Pilø.
Shpata është “e ruajtur mirë pa asnjë lloj gërvishtjesh dhe përkuljeje“, duke nxitur kërkuesit që të besonin se u gjet “ende në pozitën e tij origjinale ose ishte rrëzuar ndërmjet gurëve”.
Gjendja e shpatës është pjesërisht për shkak të cilësisë së hekurit të përdorur dhe kushteve të thata e të ftohta në të cilat është gjetur. “Për pjesën më të madhe të vitit, vendi i zbulimit është i ngrirë dhe i mbuluar me dëborë”, shpjegoi Pilø.
Me shumë gjasa, shpata mund të ketë qenë e mbështjellë me dru ose lëkurë, të cilat janë dekompozuar me kalimin e kohës.
Zona ku u gjet shpata nuk është një rrugë që një viking do të kishte zgjedhur të ecë, pasi terreni më i mirë për të ecur është afër, shpjegoi Pilø. “Kjo mund të sugjeronte që personi që la pas shpatën ishte i humbur.”
“Duket e mundur që shpata i përkiste një Viking që vdiq në mal, ndoshta nga ekspozimi. Megjithatë, nëse është kështu, a po udhëtonte në malet e larta me vetëm shpatën e tij? Është pak e mistershme”, shtoi Pilø.
