Zilja e fundit bie në një shkollë të mesme në qendër të Los Anxhelosit dhe pothuajse çdo nxënës që ecen në trotuar ka një smartphone në dorë.
Një grup djemsh ecin nëpër rrugë duke qeshur me një video në YouTube, ndërsa një vajzë kapet me motrat Kardashian në Instagram. Që nga viti 2007, kur Apple nxorri iPhone-in e parë, skena të tilla janë bërë normë në Amerikë. Qendra Kërkimore Pew zbuloi se tre të katërtat e adoleshentëve përdorin nga një smartphone. Sipas një ekzekutivi të Facebook, adoleshentët shikojnë telefonat e tyre mesatarisht më shumë se 150 herë në ditë.
Gjatë dekadës së fundit, numri i fëmijëve dhe adoleshentëve amerikanë të pranuar në spitalet e fëmijëve që raportojnë mendime vetëvrasëse është dyfishuar. Disa nuk kanë marrë ndihmë në kohë dhe shkalla e vetëvrasjes për 15-19 vjeçarët u rrit mes viteve 2007 dhe 2015, me 31% për djemtë dhe më shumë se dyfish për vajzat. Psikologët po përpiqen të kuptojnë nëse kjo rritje thjesht përkon me rritjen e mediave sociale apo është diçka që e shkakton.
Një studim i ri i ri sugjeron një shpjegim për melankolinë adoleshente dhe orët që të rinjtë shpenzojnë në ekranet e tyre të telefonit. Kjo mund të ketë efekte serioze, sidomos tek vajzat e reja, sipas autorit të studimit, Jean Twenge, një profesor i psikologjisë në Universitetin Shtetëror të San Diegos dhe autor i “iGen: Pse fëmijët e sotëm po rriten më pak rebelë, më tolerantë, më pak të lumtur “.
Duke analizuar sondazhet kombëtare, me të dhënat e mbledhura mbi 500,000 adoleshentë amerikanë, zonja Twenge zbuloi se adoleshentët që shpenzonin më shumë kohë në media të reja duke përdorur Snapchat, Facebook ose Instagram në një smartphone, kishin më shumë gjasa të pajtoheshin me vërejtje të tilla si : “E ardhmja shpesh duket e pashpresë” ose “Unë mendoj se nuk mund të bëj asgjë të mirë.” Ata që përdorin ekranet më pak, dhe kalojnë kohë me sport, duke bërë detyrat e shtëpisë ose duke u shoqëruar me miqtë personalisht, kishin më pak gjasa të raportonin probleme mendore.
Siç edhe vetë zonja Twenge pranon, studimi nuk provon shkakun. Është e mundur që një forcë tjetër të jetë prapa diagnozës në rritje të depresionit në mesin e adoleshentëve dhe se adoleshentët e trishtuar kanë më shumë gjasa që bashkëmoshatarët e tyre të lumtur të kërkojnë strehim në telefonat e tyre. Por një pjesë e madhe e dëshmive shkencore mbështet idenë se mediat sociale mund të frymëzojnë për keq. Një studim i botuar në vitin 2016 me një grup të zgjedhur të rastësishëm të të rriturve që përdorin Facebook për një javë. Ata që hoqën dorë nga Facebook raportuan se ndiheshin më pak të depresuar në fund të javës sesa ata që vazhduan ta përdorin atë. Një tjetër eksperiment i publikuar në vitin 2013 zbuloi se sa më shumë pjesëmarrës përdorën Facebook-in, më të zymtë ndiheshin për jetën e tyre.
Hulumtimet e kaluara sugjerojnë se faqet e rrjeteve sociale mund të nxisin lumturinë nëse përdoren për t’u angazhuar drejtpërsëdrejti me përdoruesit e tjerë dhe jo vetëm për të lakmuar fotot me shkëlqim të festës ekzotike të dikujt tjetër ose martesës mahnitëse.
Ky dallim është një kujtesë se media sociale është ajo që përdoruesit marrin nga ajo , qëndrimet e tyre , formojnë përvojat e tyre. “Është shumë e lehtë për të pasur zili jetën e dikujt bazuar në Snapchat ose Instagram “ tregon Sarah, një vajzë në shkollën e mesme në Los Anxhelos. “Unë përpiqem të kujtoj veten se është gjithça e filtruar. Njerëzit postojnë vetëm atë që ata duan që ju të shihni, kështu mund të duket sikur jeta e tyre është më e mirë se e jotja.
“Nicole, një tjetër e re, pajtohet me këtë fakt. Por, kur u pyet nëse ajo ka menduar ndonjëherë të fshijë llogaritë e saj të mediave sociale, ajo përgjigjet e hutuar. “Jo. Do të ndihesha e humbur. “